Prof. dr hab. Elżbieta Wesołowska

Filolog klasyczny: badaczka literatury rzymskiej (głównie twórczość Owidiusza), teatru antycznego (dramaty Seneki) oraz recepcji antycznej kultury w literaturze nowożytnej Europy (Szekspir, Calderon i inni). Tłumaczka Seneki i Owidiusza. Zainteresowania: antyczna poezja i proza łacińska, wypromowała 45 magistrów i 5 doktorów.

Dyrektor Instytutu Filologii klasycznej UAM w latach 2006-2020 r.

Stopnie i tytuły naukowe

1975 – mgr matematyki UAM, na podst. pracy „Przestrzenie nuklearne” u prof. A. Alexiewicza.

1977 – mgr filologii klasycznej UAM, na podst. pracy „Pieśni safickie Horacego” u prof. J. Wikarjaka.

1977–1981 – nauczyciel matematyki i łaciny w liceach ogólnokształcących w Pobiedziskach i w Poznaniu.

1988 – doktorat z literaturoznawstwa na podst. dysertacji „Akcja i interakcja sceniczna w ‘Medei’ Seneki”.

1998 – habilitacja w zakresie literaturoznawstwa antycznego, na podst. monografii „Prologi tragedii Seneki w świetle komunikacji literackiej”.

2004 – tytuł profesora

2009 – stanowisko profesora zwyczajnego

Od 2005 – dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej UAM

Członkostwo w gremiach:

  1. Sekretarz redakcji „Symbolae Philologorum Posnaniensium”: 1990–1995.

  2. Red. Naczelny „Symbolae Philologorum Posnaniensium” od 1996 r.

  3. Członek Rady Naukowej „Litteraria Copernicana” w latach 2008–2015.

  4. Członek Prezydium PTF: 2010–2013.

  5. Członek Rady Naukowej „Oralitatis Quaestiones” od 2015 r.

  6. Ekspert PAKi od 2015 r.

  7. Członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN od 2010 r.

  8. Członek Komisji Stypendialnej Fundacji Lanckorońskich i Fundacji Lanckorońskich z Brzezia od 2015 r.

  9. Wieloletni członek a od 2015 r. przewodnicząca Jury Konkursu Recytatorskiego Verba Sacra.

Nagrody:

Nagroda II st. Rektora UAM w 1999 r.

Nagroda I st. Rektora UAM w 2004 r. (wraz z prof. A. Wójcikiem)

Nagroda II st. Rektora UAM w 2009.

Nagroda „Literatury na Świecie” za najlepszy przekład poetycki: 2009 r.

Medal Komisji Edukacji Narodowej w 2017 r.

Referaty zagraniczne i udział w konferencjach międzynarodowych:

Halle, Berlin, Liege, Genua, Lizbona, Tybinga, Seili-Turku, Trewir, Kijów.

 

Kwerendy zagraniczne:

Boston, Heidelberg, Berlin, Halle, Liege, Trewir, Tybinga, Genua.

Granty:

  1. „Rzymska literatura wygnańcza”, kierownik grantu w latach 2001–2003.

  2. „Przekształcenia antycznych mitów, tematów i symboli w literaturze i sztuce romantyzmu i modernizmu”, wykonawca w latach 2003–2005.

  3. „Filhellenizm romantyków – specyfika polska i konteksty europejskie”, wykonawca w latach 2007–2009.

  4. „Sparta w literaturze i kulturze polskiej”, wykonawca w latach 2011–2013.

  5. DUN, kierownik grantu w latach 2015–2016.

Wybrane publikacje:

Książki:

  1. Postaci w „Medei” i „Fedrze” Seneki w perspektywie akcji oraz interakcji scenicznej w „Medei” Seneki, Poznań 1991.

  2. Dzieło lekką stworzone dłonią. Wybór epigramów z Antologii Palatyńskiej, przekład i oprac., Poznań 1994.

  3. Seneka, Agamemnon, wstęp, przekład, oprac., Poznań 1997.

  4. Prologi tragedii Seneki w świetle komunikacji literackiej, Poznań 1998.

  5. Seneka, Medea, wstęp, przekład, oprac., Poznań 2000.

  6. Pseudo-Seneka, Oktawia, wstęp, przekład, oprac, Poznań 2000.

  7. Rzymska literatura wygnańcza, t. I, Cyceron i Seneka, Poznań 2003.

  8. Owidiusz, Żale, wyd. dwujęzyczne, wstęp A. Wójcik, przekład i komentarz M. Puk, E. Wesołowska, Poznań 2003.

  9. Owidiusz, Elegie wygnańcze, przekład i komentarz E. Wesołowska, wstęp. A. Wójcik, Toruń 2003.

  10. Owidiusz, Fasti. Kalendarz poetycki, wstęp, przekład i komentarz, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 2009.

Wybrane artykuły w czasopismach i pracach zbiorowych:

  1. Komunikacja literacka w prologu „Medei” Seneki, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” 6, 1983, s. 155–164.

  2. Samotni bohaterowie „Medei” Seneki, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” 7, 1988, s. 113–127.

  3. Gorgias: an inventor of a logical rule? “Euphrosyne” 20, 1992, s. 255–260.

  4. Silence in Senecan Drama, “Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hingaricae” 33, 4, 1990–1992, 77–82.

  5. Seneca in the “Octavia”, “Eos” 84, 1996, s. 285–291.

  6. Pamięć w rozważaniach Seneki filozofa, “Eos” 85,1, 1998, s. 23–33.

  7. Some Remarks on Lie in Senecan “Phaedra”, “Euphrosyne” 28, 2000, s. 337–354.

  8. Silence in Modern “Ancient” Plays, w: Proceedings of International Conference “Language of Silence’, Turku-Seili 2001, s. 243–248.

  9. Calderona mit wyśniony, w: Teatr Calderona: tradycja i współczesność, Katowice 2002, s. 60–72.

  10. Peur et tramblement in Cicero et Seneque, “Eos” 90, 2003, s. 247–257.

  11. Senecjańskie “noli me tangere”, “Przestrzenie teorii” 3-4, 2004, s. 227–237.

  12. Czy te wersy mogą nudzić? O przekładzie Fasti” Owidiusza, „Przekładaniec” 17–18, 2007, s. 72–89.

  13. Kobiety przed oczami duszy Wyspiańskiego. Kilka osobistych konstatacji, w: Wyspiański i Kazandzakis i modernistyczne wizje antyku, red. M. Borowska, M. Kalinowska, P. Kaniecki, Warszawa 2012, s. 65–74.

  14. Circe in Petronius, Sat. 126, 1–139, 4, “Eos” 101, 2014, s. 207–218.

  15. Ariadne, Medea, and Gratitude. Some Remarks, w: Carminis Personae: Character in Roman Poetry, M. G. Iodice, M. Zagórski (eds.), Warsaw 2014, s. 85–93.

  16. Dwie lub trzy Kasandry i co o nich wiem. Kilka uwag, „Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo, Dystopie” 4(7), 2014, s. 35–46.

  17. Agamemnon i jego lwia rodzina, w: „Zabójstwo dziecka w literaturze i kulturze”, red. K. Ilski, M. Chmielarz, Z. Kopeć, E. Kraskowska, Poznań 2014, s. 33– 44.

  18. Seneca in Search of Passing Time, “Classica Cracoviensia” 18, 2015, s. 475–490.

  19. Helena Trojańska i magia jej imion, w: Funkcje nazw własnych w literaturze i sztuce, I. Sarnowska-Giefing, M. Balowski, M. Graf, Poznań 2015, s. 743–752.

  20. Being Friends with Theseus – But Which One? w: De amicitia. Transdisciplinary Studies in Friendship, red. K. Marciniak, E. Olechowska, Warsaw 2016, s. 393–403.

  21. The Tears of Odysseus: Brandstaetter’s Revisiting of the Ancient Homeric Tradition, “Symbolae Philologorum Posnaniensium” 27, 2, 2017, s. 121–129.

  22. Quid est veritas crudelis?, w: CRUDELITAS. Okrucieństwo w literaturze i kulturze europejskiej, red. E. Wesołowska, W. Szturc, Poznań 2017, s. 9–23.

Redakcja tomów zbiorowych:

  1. Romantyczna ANTIQUITAS. Rzymskie inspiracje w teatrze i dramacie XX wieku z uwzględnieniem mediacji calderonowskiej i szekspirowskiej, Poznań 2007.

  2. Antiquity in Popular Literature and Culture, K. Dominas, E. Wesołowska, B. Trocha (eds.), Cambridge 2016.

  3. CRUDELITAS. Okrucieństwo w kulturze i literaturze europejskiej, (red. E. Wesołowska, W. Szturc), Poznań 2017.

  4. HEROICA. Bohaterstwo w kulturze i literaturze europejskiej, red. A. Gawarecka, W. Szturc, E. Wesołowska, Poznań 2018 ( w druku).